Plons schreef:
Merlin werd overgenomen, samen met litepeed, lemond door American Bicycle group, kort daarna verlieten de founders Rob en Lynskey respecitievelijk merlin en litespeed en begonnen hun eigen ding (seven en Lynskey)
De familie Lynskey stopte na de verkoop van Litespeed geheel met bike-avonturen... pas recentelijk zijn ze terug gekomen als familiebedrijf onder hun eigen naam Lynskey Performance. Ze hebben echter tijdens de opstart en hoogtij dagen van Seven aan de zijlijn gestaan.
Overigens zijn het de zusjes Lynskey die het laswerk voornamelijk voor hun rekening namen.
Back on Fat-topic; Chris Chance is van origine een raceframebouwer en stapte door o.a. toedoen van John Tomac op het MTB gebeuren. De 'Mongoose' waar Tomac in zijn begin dagen op reed was overigens een door Chris Chance gebouwde Fat, voorzien van Mongoose lakwerk...
Chris zag aanvankelijk niets in het titaan. Enkele van zijn medewerkers wel. Door onenigheid op o.a. dát vlak besloten enkelen voor zichzelf te beginnen. Dat werd Merlin Metalworks, waar Rob VanderMark één van de geestelijk vader was naast....? Gary Helfich, de andere Ti-guru die o.a. simultaan de Marin titanium frames ontwikkelde.
Rob vertrok ook daar en zette Seven op.
Chance ging na lang soebatten een samenwerking aan met Ben Serotta en verhuisde de fabricage naar Serotta in Saratoga. De laatste paar jaar van Chance zijn Serotta-builts geweest. Onder de Fat verzamelaars gezien als de 'niet echte Fat's'. Ik denk er het mijne over...
De groep Fat-bouwers die overbleef in Sommerville Massechusets vormden Independent Fabrications (
www.ifbikes.com), waar nog steeds gebouwd wordt met een knipoog naar Fat City Cycles van weleer.
En om de saga nog verder uit te breiden...
www.antbikemike.com komt weer vooruit uit één van de medewerkers van IF.
