Jass in t ziekenhuis, en nog meer gewonden.

[jojo]

Sterkte Jass en Christiaan (ligt je M1 al in de sloot?? )

[Christiaan]

Nee, staat in de gang te roesten, zo ff naar de dokter, en dan ff die M1 poetsen.

[jojo]

Succes bij de dokter dan maar

[T]

beterschap voor Christiaan **one brokenFooter**, MissMega en Jass!


Hieronder nog een copy paste van mtb.nl: beetje personal info en beetje randinfo waarvan IK het nuttig vind om het met jullie te delen... doe er je voordeel mee zou ik zeggen.
=========
als het goed is ligt herr Lenhart, Leenars, Leenhart vandaag op een reguliere ziekenafdeling, zonder piepjes en dingest om hem heen, wat volgens mij een stuk prettiger moest zijn, want als IK er al niet goed van werd... Ik moet in elk geval iedereen de hartelijke groeten doen, de branie in hem wilde graag delen dat de sprong wel was gelukt, maar Rodger heeft daar ook al genoeg duidelijkheid over geschapen, zal onze Joss ("moest toch mijn naam eer aan doen...") zeer op prijs stellen... **Mr. Splenectomie** hoor...

omdat ik graag zou willen dat iedereen alert is op de tekenen van SHOCK (niet te verwarren met STRESS veroorzaakt door trauma)
SHOCK is een te kort aan circulerend bloed in het lichaam, door interne of externe bloeding. Omdat je lichaam alle hends aan dek nodig heeft voor die bloeding, worden enkele functies uitgeschakeld.

BLEKE HUID (hele lichaam), spits gelaat.
het verradelijke bij jass was dat ie op een gegeven momente weer kleur kreeg en wij "m dus hebben verplaatst naar waar de auto erbij kon komen.
KOUDE HUID.
Dat viel me wel op toen ik met Jass op de auto zat te wachten, maar om aan SHOCK te denken... vond ik wel heel ja eng zeg maar...
KOUD -eenmalig- ZWEET
Dat had voor ons de "druppel" moeten wezen, maar weer, ook bij ons stress zat. Een lichaam met SHOCK stoot een eenmalig zweet uit, als je dat afveegt, komt er niets terug. Denk niet als je met iemand aan het sporten bent, da"s toch normaal, nee; in het geval van zweet zullen de druppels gewoon terug komen.
IEMAND MET SHOCK BLIJFT (vaak) AANSPREEKBAAR
Tot het te laat is natuurlijk. Hij kan dus eigenwijs blijven over ambulances en noem het maar op, laat je niets wijsmaken!!
IEMAND MET SHOCK MAG NIET DRINKEN

Knoop het in je oren! Er is een degelijk een verschil tussen paniek zaaien om niets en lakoniek zijn, maar durf te beslissen om geen risico te nemen, daar ben ik Felix erg dankbaar om! Ondanks dat ik Jass niet meer liet drinken, was het stressniveau bij mij zo hoog dat ik even niet meer wist of ik nou gek was en dingen zag of wat dan...

Jass wordt op dit moment zeer goed verzorgd, wat dat betreft vond ik alle mensen in het ziekenhuis erg vriendelijk en zeer behulpzaam en hoop ik dat hij snel naar zijn eigen huisje (of dat van zijn ouders) mag, om omringt te worden door familie en bekenden, want alleen in dat ziekenhuis liggen met een ontiegelijke jaap in je buik, wil niemand natuurlijk.

Get well Joss, en een beetje milt zijn voor jezelf de komende tijd!!

==========================

[Rodger]

Twas weer heftig, laten we ook Ollie zijn flinke crash van
de vrijdag niet vergeten. Zijn vork bleef hangen achter een
lullig paaltje (eerste drop van het laatste stuk DH), gevolg
op zijn voorwiel naar benee, met zo veel vaart dat ie over de kop
ging en nogal hard landde op zijn kop/rug/kont. Hij was er
aardig dizzy van en heeft even een tijdje bij moeten komen.

[dubbel-dinges]

fietsen word steeds gevaarlijker :S maarja je moet er van houden

[Rodger]

Soms zit een ongeluk in een klein hoekje, Jass had
gewoon driedubbel pech... het kan verkeren.

Goed, net Christiaan aan de lijn, gebroken dus (hij
twijfelde nog), zeker 3 weken rust voor hem.
Gelukkig heeftie iemand die em druiven voert en verwend.

[Christiaan]

Oh yeah, en ik kan zeggen dat de verzorging goed is.........

[Rodger]

Doet ze ook haar panty uit?

[Christiaan]

Wat ben jij voor raar mannetje zeg, beetje meer respect aub(ze staat naast me)

[PinoMEISSIE]

Ik weet nergens van....... ::)

[Rodger]

(ze staat naast me)

Met een deegroller?

Goed.

Beterschap maar jongen.

Kusje.

@pinomeissie snel weer lunchen, kunnen we lekker roddelen.

[Zane!]

ey, boeiend joh die druiven..

zane

[aab]

Hee Jass kom maar snel weer naar nederland en beterschap,we waren ons wel de pleuris gesrchrokken.
maar goed dat je niet naar het huisje was gegaan op op bed te gaan liggen.

[Rodger]

Harde matrassen inderdaad.

Anyways.... als alles goed gaat dan komt Jass een dinsdag terug.

[Jass]

Ik ben terug in NL, sinds vandaag, allemaal bedankt voor de reacties. En nou maar weer herstellen en trainen voor het volgende bikejaar.

[Gast]

Hey Jasper wil je dat nooit meer doen!! We waren wreed ongerust.
Oja welkom terug

[Abuse that Sl*t]

welkom terug!! ;D en een goed herstel gewenst!!!

[Christiaan]

Jass,

Welkom back!!!!!!! Hoe lang ben je nu nog out? Zal nog wel ff duren voor je hersteld bent, of niet? Doe het rustig aan, en volgend seizoen gaan we gewoon weer naar Todtnau!

Beterschap!

[Sven]

Hey Jass.

Welkom terug en veel beterschap.

Maarrrrr: nooit meer zoiets doen, want iedereen schrok behoorlijk!!!

[jojo]

Welkom terug, en dat je van de dokter maar weer snel mag biken

[Jass]

Voor degene die wil weten wat er precies is gebeurt, hier mijn verslag zoals ook op mountainbike.nl (http://www.mountainbike.nl/forum/viewto ... &start=150):

Zaterdag de 27e
Volgens mij was het de 3e en anders al wel de 4e keer omhoog met de lift. Ollie is van plan om met Pzytex en Tanja de DH van Todtnau voor het eerst door te nemen. De rest (Rodger, Christiaan, DudeHimself, MonkeyBoy en ik) gaan ook mee, want meer uitleg over de lastige strecke van Todtnau is altijd beter.

Na een eerste sketshy run is mijn vertrouwen nog ff zoekende, maar dat los ik op door de Wall (de beginsprong) toch in een keer weer te doen. Op de kruising met de Wildride zet ik nog ff wat vast aan mijn bike. De rest schiet door op de DH. Ik er vervolgens achterna. Het gaat wel lekker. Zo"n mooie sprong en dan de bosweg over, weer ff vliegen. Hobbelen over de wortels. Tjezus, wat ligt het parcours er uitgesleten bij zeg.

Ollie doet zijn verhaal over de grote boom met de grote wortels. Dat de toppers zo dicht mogelijk langs de boomstam gaan enzo. Ik denk er het mijne van. Ik wil springen en lol maken en vind snelheid belangrijker. Ollie neemt de dubbel (over de steen), netjes. Rodger en Dude nemen de dubbel (langs de steen) en halen het net. Ik kijk zelf best wel op tegen de dubbel. Heb er ook alle pespect voor, maar ik weet dat ik hem kan en ik heb gezien dat de juiste lijn over de steen is (alla Ollie). Pzytex en Tanja kijken. De rest is al iets verder. Armour en helm zit goed. Ik rol door de 2 bochten voor de dubbel, zet nog even aan. Over de steen. Vlieg, YEAAHHH!!!!, land, verlies de controle, laat de bike zijn gang gaan een rol, met veel snelheid, richting berm, niks aan het handje en rem hard maar gedoseerd bij. Echter ineens staat het voorwiel stil (waarschijnlijk een greppel ofzo) ik klap voorover mijn bike af, voel iets (waarschijnlijk mijn stuur) hard mijn buik raken (daar waar de niergordel als het goed is zit) in vollevlucht, met mijn kop op het gras en klap vlgs mij nog even door. DAMN. Pijn, geen adem, wat ging er mis, adem, heb ik een ingeklapte long? Omhoog, nee liggen. Waarom, de sprong was goed, wat ging er mis

Tanja en Pzytex komen. Ik wil mijn camelbak af. T. roept de rest er bij. Water, ik wil water, waar is mijn Camelbak. Gaat het? Ja en nee. Heb pijn, maar laat me maar ff, gat zo vast wel weer. Maar er komt weinig verbetering. Uiteindelijk voel ik me goed genoeg om te staan. Ollie helpt me overeind. Binnen een minuut wordt ik draaierig. Toch niet, zitten. Even later weer proberen. Lukt redelik. Ollie en Monkeyboy helpen me naar de bosweg, waar ik in het zonnetje wordt gelegd. Op mijn lichaam is niks te zien. Ik voel dat ik onder mijn armour wat schafplekken heb, maar als dat alles is met wellicht een lichte hersenschudding, dan valt het toch mee? Die pijn in mijn buik zal ook wel wegtrekken. Zullen de spieren wel zijn.

Ollie gaat naar beneden om Felix mijn naar beneden te halen, want ik zie het nut van een ambulance nog steeds niet in en de rest ook nog niet. Even later komt Felix met zijn wagen. Ik verder naar de bikeshop afgevoerd. Felix, Tanja en Ollie kijken mij zo aan en iedereen adviseert mij om toch een doc er bij te halen. Misschien iets inwendigs. Ik begin mijzelf weer minder te voelen en stem er mee in. De lokale doc komt en een ambulance is onder weg. De doc vraagt wat en voelt wat. Uit voorzorg naar het ziekenhuis is haar advies, ter observatie.

Ik wordt afgevoerd door de ambulance en Tanja gaat mee. In de ambulance blijkt al snel dat er inwendige bloedingen zijn en er wordt om een traumaheli verzocht. Dus wordt een parkeerplaats bepaalt. Wij daar naartoe. De doc vertelt me iets over inwendige bloedingen en ik wordt toch wel een beetje bang. Doc (vrouwelijk) stelt me gerust en vertelt wat de bedoeling is (heli en operatiekamer). In de heli zie ik helaas alleen maar het plafond, kan dus niet van de reis genieten en in het ziekenhuis aangekomen, wordt ik meteen een OK in gereden. Ik probeer me te helpen met mijn broek en protectiebroek uit te doen, maar dat hoeft niet, ik ga namelijk narcose krijgen. Er wordt wat op mijn neus gedrukt en ik ben weg.

[Jass]

Na de operatie
Het schijnt dat Tanja 3 uur mijn handje heeft vastgehouden. Tot ik bijkwam. Het zou maar zo kunnen. Kan me nieteeens herinneren dat ik bij kwam. Weet wel dat ik Tanja iig die avond nog heb gezien en dat deed me veel goed. (Dank je T.) Lag eerst op een drukke IC maar werd al snel over geplaatst naar een minder drukke IC. Toen leerde ik Julia kennen, een van mijn IC-zusters. Leuke meid, lekker ding en heel behulpzaam, lief en zorgzaam. De momenten met de zusters en dan vooral julia zijn de weinige dingen die ik me van de IC kan herinneren. Ja ik sliep veel, verder kon ik weinig. Piepjes, slangetjes het gebruikelijke.

Zondagavond kwamen mijn Partners in Crime langs om me sterkte te wensen en voorlopig afscheid te nemen, want zij moesten maandag weer naar NL. En hoe graag ik het ook zou willen, ik mocht nog niet. Ik hoorde dat T. de wall had gedaan, welke bike vroeg ik, die van Chris, die van Chris? ja dei had hem niet meer nodig, zijn teen gebroken. Ik denk en zeg, prutser. Even later zeg ik het ook in zijn gezicht, dat hij een prutser is. Ik heb het met Ollie over de BM+ dat ik er bij hoop te kunnen zijn enzo. En Ollie schetst mij al mooie dames in het vooruitzicht Rodger is echt geschrokken, dat zie ik aan hem. Maar we hebben het overleefd met zijn allen.

Maandags moet ik helaas Julia alweer verlaten en ik heb niet eens de kans gehad om een poging te wagen Ik moet naar een gewone afdeling, wat natuurlijk wel weer positief is In het begin moet ik wel wennen. Vind dat de zusters niet meer zo lief zijn als op de IC. Het zijn er ook meer, dus allemaal nieuwe gezichten en allemaal niet zo lekker als Julia. Na telefoontjes en sms-jes van het thuisfront heb ik het meestal ff moeilijk, maar verder hou ik me sterk. dan heb ik alleen nog een infuus in mijn nek zitten. De rest van de pluggen is er allemaal al uit. Ik mag alles eten en drinken van de artsen en kom in de dagelijkse ziekenhuisroutine terrecht.

Voor het ontbijt komen de zusters voor bloeddruk, hartslag en temperatuur. Mijn medicijnen (antibiotica) worden gebracht, infuus wordt ververst indien nodig, in het begin nog aangevuld met anti-pijnmiddelen. Vervolgens komen de artsen een ronde doen en daarna krijgen we ontbijt. Tussen de middag de warme maaltijd en daarna worden weer dezelfde waarden opgemeten. "s avonds avond eten en daarna weer de waarden opmeten.

Overdag veel lezen, beetje duitse TMF (VIVA) kijken en radio Regenbogen luisteren en in het begin nog veel slapen. Op een kamer met 4. Al snel verdwijnt er iemand. Hij mag naar huis en daar komt een zeikerd te liggen die geopereerd moet worden aan een teen. Maar na de operatie blijkt de zeikerd niet zo"n zeikerd meer, maar meer de vent in de hoek met zijn irritante gewoontes, zijn in zichzelf gepraat en (als hij geen pijn heeft) geronk "s nachts. Gelukkig kan ik zelf steeds beter slapen. En op woensdag maag ook het infuus er uit en ben ik ontdaan van alle toeters bellen en kabels. Tot mijn verassing komen mijn ouders rond 20:00 ineens binnen gelopen. Ik schiet vol. Ze zouden een dag later komen. Hebben wat kaarten meegenomen en kleding en wat snaai.

Donderdag ochtend ga ik met mijn ouders voor het eerst weer naar buiten. Eerst naar een vijver voor de kliniek, later naar een terrasje om voor de middagmaaltijd weer binnen te zijn. "s middags vertrekken mijn ouders weer naar NL. Hou ik het vol? Ja, ik mag waarschijnlijk dinsdag naar huis. Dat trek ik wel. Het gaat steeds beter. Kan steeds meer, lees meer, kijk meer TV, loop verder. Het weekend gaat voorbij en de artsen zegen dat ik mijn terugreis voor woensdag of donderdag gaan regelen. Verzekering aan het werk. Dindag bericht dat ik woensdag kan vliegen of donderdag met een taxi kan. Ik geef zelf de voorkeur aan taxi, maar die extra dag heb ik geen zin in, dus het wordt vliegen.

Woensdag (vandaag dus) met de taxi/ambulancesevice om 10 uur vertrekken. Een Duitser die de eerste 8 jaar van zijn leven in Harlingen (Friesland) heeft gewoont haalt me op en praat NL met me. Dat is erg grappig voor me na 12 dagen duits. Hij zet me af op het vliegveld van Basel, waar mijn vlucht om 13:00 vertrekt. Met een 2-propeller Saab van Swiss+ vertrek ik naar A"dam. De vlucht zal wat langerduren ivm de sterke tegenwind. Dus ik kom 15:15 aan op schiphol (half uur vertraging) en heb problemen om mijn taxichauffeur te vinden. Uiteindelijk rijden we om 16:00 weg en niet veel later sluiten we aan op de A9. Typisch nederlands, lekker in de file. Vervolgens kruipen we de A1 op. Eindelijk komt er wat snelheid in en uiteindelijk om 18:30 stap ik uit de taxi voor het huis van mijn ouders. 8 en een half uur Ik rij zelf sneller naar Freiburg met mijn auto maar het belangrijkste is dat ik weer in NL ben.

[Don]

Welcom back Jass!

Blij om te horen dat je weer herstellende bent!

En ik heb met je meegeleefd dat je in t ziekenhuis van Schopfheim lag. Heb de tijd ook met moeite uit kunnen zitten en om na zo"n tijd dan weer Nederlands te horen doet goed he!

Anyway, nie meer van die gekke dingen doen he :P

[FREAKaZOID]

Goed te horen dat je weer terug bent. maar niet nog een keer doen he!