JJ
SS ride in Karwendel
Moderators:JJ, Beheerders
-
JJ
- Forumbeheerder
- Berichten:7298
- Lid geworden op:di jan 08, 2002 4:43 pm
- Locatie:Bunschoten
- Contacteer:
Ik moet dit toch echt even kwijt. Afgelopen weekend wezen fietsen in het Karwendel gebied in zuid Duitsland. Binnenkort een verslagje, maar hier alvast een voorproefje
JJ
JJ
Justpedal Bikeshop: Your alternative bikeshop!
-
didadunlop
- Berichten:4533
- Lid geworden op:vr sep 16, 2005 7:27 am
ziet er goed uit... Ik wacht op meerdere foto's en een verslag.. Ikzelf ben nog op zoek naar een leuke plek voor winterkamperen. Dit komt wel in de buurt..
Karwendel... waar ligt dat ergens in zuid-duitsland?
Karwendel... waar ligt dat ergens in zuid-duitsland?
Ga verdomme met je crossmotor op een crossbaan rijden en niet op een MTB route! Asociale klojo.
-
didadunlop
- Berichten:4533
- Lid geworden op:vr sep 16, 2005 7:27 am
-
JJ
- Forumbeheerder
- Berichten:7298
- Lid geworden op:di jan 08, 2002 4:43 pm
- Locatie:Bunschoten
- Contacteer:
huhuh, en jij moet nodig aan de vrouwCloxxki schreef:Kijk nou naar de proporties van die fiets. Die gozer moet echt nódig aan de grote wielen!
Of zoals een bekende van ons het verwoorde, 'Cloxxki should get laid'
Maar je hebt gelijk, 29" is zooooo 2006, 32" dat wordt het!! Dus voor de mensen niet het nog steeds niet Willen begrijpen, 32" dat wordt de nieuwe standaard, let op mijn woorden. Over een jaar of twee zullen julie nog aan mijn profetie terug denken!!
NOT!!!
Justpedal Bikeshop: Your alternative bikeshop!
-
JJ
- Forumbeheerder
- Berichten:7298
- Lid geworden op:di jan 08, 2002 4:43 pm
- Locatie:Bunschoten
- Contacteer:
Wat bezielt een Nederlander om een weekendje naar zuid Duitsland te gaan om daar met een groep Duitsers een tochtje te gaan fietsen op een singlespeed?
De reden was het aanbod van 1 van onze duitse singlespeed vrienden om een tocht te begeleiden en organiseren in het Karwendel gebied, een van de mooiste Alpen gebieden in zuid Duitsland. Voor mij een goede reden om een vrijdag vrij te nemen om op die dag af te reizen naar Duitsland. Het leuke (?) van Duitsers is dat ze, in tegenstelling tot Nederlanders, iets meer hun vriendschap laten blijken bij een weerzien van een bekende, dus ik heb dit weekend weer heel wat afgeknuffeld, en het waren bijna allemaal kerels..
Anyway, de eerste knuffel kreeg ik om 11 en er zouden die dag nog heel wat volgen. Na het oppikken van mijn reisgenoot reden we door naar een andere bekende waar we waren uitgenodigd voor een maaltijd. En laat die kerel nou bekend zijn om de ChiliÂ’s die hij verbouwdÂ… Na een hete en zeer interessante maaltijd, waarbij ik veel wijzer ben geworden over de Chili (een paprika is ook een chili, met een sterkte van 1 op de schaal van 1 tot 10, een Chili met een sterkte 4 is al best heet en van sterkte 7 wordt ik echt niet blij, huilen, water, rare keelgeluiden, dat soort reakties) doorgereden naar ons overnachtingsadres waar we echter pas na een langdurig kroegbezoek aan de nachtrust begonnen. Natuurlijk moest voor het slapen gaan nog het een en ander aan de fietsen verbouwd worden, wat wonder boven wonder de daarop volgende dagen geen letsel heeft opgeleverd.
Na een vroeg ontbijt en een rit van bijna 3 uur kwamen we uiteindelijk zaterdag ochtend op de plaats van vertrek aan. Ondanks de onregelmatige miezer en de wolken rondom de bergtoppen was de sfeer goed en alle 15 man (waaronder twee vrouwen) hadden erg veel zin om de bergen in te gaan. Leuk om te weten is dat het ‘niveau’ van deelnemers aan dit soort tochten zeer uiteen loopt. De fitste rijder heeft dit seizoen op zijn mountainbike met 1 versnelling verschillende keren de alpen doorkruisd, de minst fitte rijder was een IT-er die nauwelijks aan fietsen is toegekomen dit jaar. Doel van de tocht was dus vooral gezelligheid, en met zijn allen een leuke rit maken, ieder op zijn eigen snelheid.
Energiedrank voor in de hut
De bedoeling was om een tweedaagse te fietsen, de eerste dag met ongeveer 35km en zoÂ’n 1000 hoogtemeters (allemaal omhoog) naar het Karwendelhuis, een grote hut met prima keuken en bunkrooms, zeg maar kamers met twee 8 persoonsbedden boven elkaar. Op dag twee de afdaling met een omweg terug naar het startpunt, zoÂ’n 70 kilometer met toch nog ongeveer 600 hm klimmen.
Na de start ging het eerst rustig omhoog door het dal, en al vrij snel werd de eerste kleine hut bereikt, tijd voor Kaiserschmarn, een heerlijke gerecht dat het best omschreven kan worden als geklopte pannenkoek. In de hut was het heerlijk warm en het was taai om na dat lekkere eten weer de kou in te gaan voor het laatste stuk, een klim van 600hm die volledig vrij steil van haarspeld naar haarspeld genomen moest worden. Met een schakel fiets een niet al te moeilijke hindernis, met de Singlespeed best wel een taai stukje berg. Tegen het einde van de klim ging de miezer over in koude regen en was de temperatuur gedaald tot een graad of 8-9. Niet de meest lekkere weersomstandigheden om te fietsen, maar gelukig was iedereen gekleed op het weer en de hut was in zicht. Bij de hut natuurlijk fotoos gemaakt van het nog steeds imposante uitzicht en daarna snel omkleden in warme kleding.
Omdat er vanaf 10 uur nachtrust was in de hut werd meteen maar begonnen met het wegwerken van de nodige halve liters, dus 10 uur was nog niet eens zo’n slechte tijd om na een lange en inspannende dag het bed op te zoeken. Natuurlijk is een nachtje in een hut en slapen in oversized stapelbedden een goede reden om je weer even kind te wanen, en na de gebruikelijke schoolreis taferelen en het ledigen van de nodige heupflessen met ‘sterk’ was iedereen eindelijk mak genoeg om dan ook echt te gaan slapen. En dan ben je blij met je oordoppen..
Zondag ochtend half zeven wakker. Er was al wat leven maar de meesten sliepen nog. Warm aankleden, fietsschoenen aan, fietsje pakken en een stukje naar boven fietsen naar de zadel van de berg, fiets neerleggen en genieten van de stilte, het uitzicht en de absolute rust. En dat is nou precies waar je het allemaal voor doet. Boven op die berg staan, de lucht was inmiddels wolkenvrij en achter een berg aan de horizon zie je de zon langzaam verschijnen, terwijl de bergen om je heen een schitterende rode gloed krijgen. Brok in je keel, denkend aan de mensen die je nu graag bij je had gehad.
Maar al te lang stil staan moet je niet doen, ik denk dat het nog steeds vroor, het ijs lag nog op de plassen op het pad, dus maar weer een beetje bewegen. En wat doet de rechtgeaarde fiets gestoorde dan? Die gaat fotos maken van zijn fiets met op de achtergrond de waanzinning oplichtende bergen. Dan is het weer goed dat er verder niemand bij is, daar sta je dan, van alle kanten die fiets te fotograveren, terwijl je pas 800 fotoÂ’s van dat ding gemaakt hebt in het verleden. Ik begrijp dat mensen daar even niet bij kunnen met hun gezonde verstand..
Het leuke is dat na het ontbijt, als de hele groep weer in het zadel zit, op dat zelfde punt iedereen van zijn fiets springt om als een stel japanners fotoÂ’s te maken van alles wat wel en niet beweegt, fietsen, reisgenoten, bergen, koeievlaaien, stenen, we zijn gek ook met zijn allen! En ook de daarop volgende afdaling is te mooi om geen fotoÂ’s van te maken, dit is fietsen puur! Blauwe lucht, met sneeuw bedekte bergtoppen, blije mensen, de vele uren in de auto zeker waard!
Na een afdaling van een aantal uur komen we weer aan in het dal waar we in het zonnetje bij een restaurant weer een lekkere maaltijd weg happen, en door het lekkere weer blijf je dan weer veel te lang zitten, terwijl er nog een aantal kilometers door het dal gefietst moet worden om bij het beginpunt te komen. Veel te laat komen we dus bij de auto aan, om na een hartelijk afscheid uiteindelijk nog aan de terugreis te beginnen.
Dan kom je midden in de nacht thuis, wetende dat je de volgende dag gewoon weer naar je werk moet. Taai, maar met de beelden van een heerlijk weekend nog in je gedachten ook geen enkel probleem. Een mooie afsluiting van de zomer, een schitterend begin van de winter,
De reden was het aanbod van 1 van onze duitse singlespeed vrienden om een tocht te begeleiden en organiseren in het Karwendel gebied, een van de mooiste Alpen gebieden in zuid Duitsland. Voor mij een goede reden om een vrijdag vrij te nemen om op die dag af te reizen naar Duitsland. Het leuke (?) van Duitsers is dat ze, in tegenstelling tot Nederlanders, iets meer hun vriendschap laten blijken bij een weerzien van een bekende, dus ik heb dit weekend weer heel wat afgeknuffeld, en het waren bijna allemaal kerels..
Anyway, de eerste knuffel kreeg ik om 11 en er zouden die dag nog heel wat volgen. Na het oppikken van mijn reisgenoot reden we door naar een andere bekende waar we waren uitgenodigd voor een maaltijd. En laat die kerel nou bekend zijn om de ChiliÂ’s die hij verbouwdÂ… Na een hete en zeer interessante maaltijd, waarbij ik veel wijzer ben geworden over de Chili (een paprika is ook een chili, met een sterkte van 1 op de schaal van 1 tot 10, een Chili met een sterkte 4 is al best heet en van sterkte 7 wordt ik echt niet blij, huilen, water, rare keelgeluiden, dat soort reakties) doorgereden naar ons overnachtingsadres waar we echter pas na een langdurig kroegbezoek aan de nachtrust begonnen. Natuurlijk moest voor het slapen gaan nog het een en ander aan de fietsen verbouwd worden, wat wonder boven wonder de daarop volgende dagen geen letsel heeft opgeleverd.
Na een vroeg ontbijt en een rit van bijna 3 uur kwamen we uiteindelijk zaterdag ochtend op de plaats van vertrek aan. Ondanks de onregelmatige miezer en de wolken rondom de bergtoppen was de sfeer goed en alle 15 man (waaronder twee vrouwen) hadden erg veel zin om de bergen in te gaan. Leuk om te weten is dat het ‘niveau’ van deelnemers aan dit soort tochten zeer uiteen loopt. De fitste rijder heeft dit seizoen op zijn mountainbike met 1 versnelling verschillende keren de alpen doorkruisd, de minst fitte rijder was een IT-er die nauwelijks aan fietsen is toegekomen dit jaar. Doel van de tocht was dus vooral gezelligheid, en met zijn allen een leuke rit maken, ieder op zijn eigen snelheid.
Energiedrank voor in de hut
De bedoeling was om een tweedaagse te fietsen, de eerste dag met ongeveer 35km en zoÂ’n 1000 hoogtemeters (allemaal omhoog) naar het Karwendelhuis, een grote hut met prima keuken en bunkrooms, zeg maar kamers met twee 8 persoonsbedden boven elkaar. Op dag twee de afdaling met een omweg terug naar het startpunt, zoÂ’n 70 kilometer met toch nog ongeveer 600 hm klimmen.
Na de start ging het eerst rustig omhoog door het dal, en al vrij snel werd de eerste kleine hut bereikt, tijd voor Kaiserschmarn, een heerlijke gerecht dat het best omschreven kan worden als geklopte pannenkoek. In de hut was het heerlijk warm en het was taai om na dat lekkere eten weer de kou in te gaan voor het laatste stuk, een klim van 600hm die volledig vrij steil van haarspeld naar haarspeld genomen moest worden. Met een schakel fiets een niet al te moeilijke hindernis, met de Singlespeed best wel een taai stukje berg. Tegen het einde van de klim ging de miezer over in koude regen en was de temperatuur gedaald tot een graad of 8-9. Niet de meest lekkere weersomstandigheden om te fietsen, maar gelukig was iedereen gekleed op het weer en de hut was in zicht. Bij de hut natuurlijk fotoos gemaakt van het nog steeds imposante uitzicht en daarna snel omkleden in warme kleding.
Omdat er vanaf 10 uur nachtrust was in de hut werd meteen maar begonnen met het wegwerken van de nodige halve liters, dus 10 uur was nog niet eens zo’n slechte tijd om na een lange en inspannende dag het bed op te zoeken. Natuurlijk is een nachtje in een hut en slapen in oversized stapelbedden een goede reden om je weer even kind te wanen, en na de gebruikelijke schoolreis taferelen en het ledigen van de nodige heupflessen met ‘sterk’ was iedereen eindelijk mak genoeg om dan ook echt te gaan slapen. En dan ben je blij met je oordoppen..
Zondag ochtend half zeven wakker. Er was al wat leven maar de meesten sliepen nog. Warm aankleden, fietsschoenen aan, fietsje pakken en een stukje naar boven fietsen naar de zadel van de berg, fiets neerleggen en genieten van de stilte, het uitzicht en de absolute rust. En dat is nou precies waar je het allemaal voor doet. Boven op die berg staan, de lucht was inmiddels wolkenvrij en achter een berg aan de horizon zie je de zon langzaam verschijnen, terwijl de bergen om je heen een schitterende rode gloed krijgen. Brok in je keel, denkend aan de mensen die je nu graag bij je had gehad.
Maar al te lang stil staan moet je niet doen, ik denk dat het nog steeds vroor, het ijs lag nog op de plassen op het pad, dus maar weer een beetje bewegen. En wat doet de rechtgeaarde fiets gestoorde dan? Die gaat fotos maken van zijn fiets met op de achtergrond de waanzinning oplichtende bergen. Dan is het weer goed dat er verder niemand bij is, daar sta je dan, van alle kanten die fiets te fotograveren, terwijl je pas 800 fotoÂ’s van dat ding gemaakt hebt in het verleden. Ik begrijp dat mensen daar even niet bij kunnen met hun gezonde verstand..
Het leuke is dat na het ontbijt, als de hele groep weer in het zadel zit, op dat zelfde punt iedereen van zijn fiets springt om als een stel japanners fotoÂ’s te maken van alles wat wel en niet beweegt, fietsen, reisgenoten, bergen, koeievlaaien, stenen, we zijn gek ook met zijn allen! En ook de daarop volgende afdaling is te mooi om geen fotoÂ’s van te maken, dit is fietsen puur! Blauwe lucht, met sneeuw bedekte bergtoppen, blije mensen, de vele uren in de auto zeker waard!
Na een afdaling van een aantal uur komen we weer aan in het dal waar we in het zonnetje bij een restaurant weer een lekkere maaltijd weg happen, en door het lekkere weer blijf je dan weer veel te lang zitten, terwijl er nog een aantal kilometers door het dal gefietst moet worden om bij het beginpunt te komen. Veel te laat komen we dus bij de auto aan, om na een hartelijk afscheid uiteindelijk nog aan de terugreis te beginnen.
Dan kom je midden in de nacht thuis, wetende dat je de volgende dag gewoon weer naar je werk moet. Taai, maar met de beelden van een heerlijk weekend nog in je gedachten ook geen enkel probleem. Een mooie afsluiting van de zomer, een schitterend begin van de winter,
Justpedal Bikeshop: Your alternative bikeshop!
-
didadunlop
- Berichten:4533
- Lid geworden op:vr sep 16, 2005 7:27 am
Maar nou mis ik de bergen nog meer...