Pottser schreef:Bram kon alleen nog tegen een muurtje zitten...
Idd ja, Jezus wat was ik gesloopt!!!
Met ziekte een zware en snelle (lees lange stukken waar je makkelijk 36-14 had kunnen rijden) marathon van 105 km rijden was toch niet zo'n strak plan...
Bij de start stond ik vlakbij Marco en Willem en heb ik nog heel even met Willem opgereden. Zodra we het grote park inreden afstand genomen en die wezen uitbouwen. De eerste 40 a 50 km gingen wel aardig, daarna storte ik wel een beetje in. Ik merkte in de lange steile klim dat mijn hartslagwaardes tot recordhoogte kwamen, ook al een teken dat ik lichamelijk niet in orde was. Verkoudheid in combinatie met hooikoorts zorgde bij mij voor veel snot, verstopte neus en een zere borst. Niet echt fijn dus bij de zeer stoffige tracks...
Gelukkig waren er nog een paar verzorgingsposten en hoorden we dat de oorspronkelijke 120km maar 105km bleken te zijn. In deze omstandigheden eigenlijk helemaal niet zo erg...!
Lange tijd rondgereden met als doel binnen de 4:30:00 te finishen maar later moeten bijstellen naar binnen de 5:00:00 te finishen. Dat lukt gelukkig nog wel: 4:53:15 in totaal. Werd nog wel op 1 km van de finish verkeerd gestuurd door een politieagent notabene! Ook 1 x in het bos verkeerd gereden, hadden met een heel clubje een bordje over het hoofd gezien... D'r zaten een paar hele mooie klimmen in het parcours. De meeste zullen wel te doen zijn geweest in niet zieke omstandigheden maar een 3 tal heb ik nu maar overgeslagen... Wel een paar andere die heel erg zwaar waren toch weten te rijden (waar de nodige gearies afstapten... Hahaha).
Bij de finish aangekomen me staan te verbazen over het feit dat er HELEMAAL geen verzorging was, NIKS geen drinken of eten??!?!?!?!?!?! Je kon ook zo goed als nergens in de schaduw gaat staan/zitten, was het enige echte grote minpunt bij de organisatie. Dan maar door naar de auto, daar omgekleed en natte bezwete kleffe zooi uit! Toen weer terug naar de finish waar ik Marco net zag finishen. Met hem voor pampus gezeten tegen een muurtje. Ook hij had flink afgezien. Samen hebben we zitten wachten op Wilde Willem die ook vandaag niet zo wild was. Alledrie hadden we het idee dat Kellerwald veel beter te doen was dan deze wedstrijd. Willem liep na afloop wel een beetje te kankeren op me dat ie nooit meer naar mij zou luisteren en dat ie de volgende keer gewoon geared zou gaan! Hahaha.
Hey Willem, je moet volgende keer bij een WK (en dat was dit tenslotte) gewoon weer je nationale tenue (lees team Singlespeed Holland shirt) weer aandoen, die geeft je de vleugels! Nu was het vragen om ellende!
Op een gegeven moment afscheid genomen, de fiets in de auto gelegd en de passagiersstoel naar achter plat gedraaid en zeker een uurtje in de auto liggen slapen, ik was nog steeds niet in staat om ook maar iets te doen. Daarna naar de McDonalds gereden voor een milkshake en toen ging het wel weer een beetje.
Het was een mooie dag en Ott, je spokecards waren top!
TBB