In 2006 en 2007 was het Zuid-Limburgse Noorbeek al eerder het toneel voor het nationale kampioenschap. Voor dit jaar werd, mede door een uitspraak van de rechter, het parcours grondig hertekend. Hoewel de omgeving genoeg te bieden heeft om het tot een échte mountainbike wedstrijd te maken, kon er weinig gebruik gemaakt werden van deze facetten en leek het soms meer op cyclocross dan mountainbiken. Bondscoach Jan Weevers liet in een interview met de NOS zijn teleurgestelling over het voorgeschotelde parcours dan ook duidelijk blijken.
Desondanks kwamen de sterkere renners op dit parcours naar voren. Tekenend daarbij was junior Michiel van der Heijden, die de eerste ronden nog met zijn ploeggenootje Leo Combee voorop reed, maar al heel snel ver van de rest van het veld wegreed. Hoe vaak hij ook omkeek, nergens zag hij zijn directe belagers nog achter zich.
Bij de dames liet renster Laura Turpijn (net als Michiel van der Heijden uitkomend voor Merida-Combee) er geen twijfel over bestaan wie de snelste dame was. Het ZZPR team Reza Hormes-Ravenstein en Daphny van den Brand kon niet meer doen dan achtervolgen. Monique Zeldenrust reed aanvankelijk op de vierde stek achter dit tweetal, maar vond halverwege de wedstrijd haar tweede adem en kon zodoende achter Reza Hormes-Ravenstein naar de laatste podiumplek fietsen.
Bij de heren was met name de afwezigheid van Rudi van Houts opvallend. Hij beschikte nog niet over een attest voor een ander astma middel, wat hij gebruikt om zijn hooikoorts te onderdrukken en nam dus het risico niet om van start te gaan. Dit betekende vrij spel voor de andere hardrijders.
Thijs Al en Gerben de Knegt, de 'veldrijders' zoals de NOS zou zeggen (wij weten natuurlijk dat beiden al op de mountainbike zaten voordat de sport Olympisch is geworden) namen al vrij snel de koppositie in, gevolgd door 'Good Old' Bart Brentjens en Jelmer Pietersma. Daarachter was het gat groot met de rest, waarbij eigenlijk alleen Henk-Jaap Moorlag, die de later gestartte espoir wedstrijd leidde, aan een enorme inhaalrace bezig was. Tot in de laatste ronde bleven Al en De Knegt bij elkaar. In de finishstraat was de spanning groot tot het moment dat Thijs Al alleen de laatste bocht doordraaide en dolgelukkig zijn titel prolongeerde. Achter hem waren het De Knegt en Pietersma die het podium compleet maakten.
Tekst en foto's: Coen de Jongh
Bonustracks:
Het is ook nooit goed met die NOS. Als ze er al zijn, dan rijden ze gruwelijk in de weg voor de fotograaf!
Thijs Al is na een paar crossseizoenen een duidelijk sterkere renner geworden!
Bart Brentjens had zijn pols nog in een verwisselbare brace, niet zeker of hij ook maar meteen zijn bar-end erbij in had gedaan...
Niels Wubben en Irjan Luttenberg leiden het begin van de Espoir wedstrijd.
Jelmer Pietersma op zoek naar de leiders... "nee hier zijn ze ook niet?!"
Monique Zeldenrust sprint nog even naar de finish... of naar de VIP tent... of was ze te laat voor een persconferentie of gaat ze nog even een broodje worst halen?
Noorbeek wil blijkbaar volgend jaar ook het NK 4X hebben, de eerste kombocht ligt er al... bombs away!
Iemand nog een dranghek kopen? Af te halen in Noorbeek...
Een groot deel van het parcours ging over privegrond, renners mochten er wel door, publiek niet.
Het parcours mocht dan erg 'Hollands' zijn, de omgeving was dat allerminst!
Ook Dirty Pages Racing was weer vertegenwoordigd met 'een gezonde hoeveelheid begeleiding'
Verzorging DP style: alles op de fiets doen!
Een collega fotograaf observeert de jonge wijnranken
