Het ontwerp van het stuur doet op het eerste gezicht denken aan dat van een moustache bar, je zou bijna denken dat deze krullende vormen gestileerd zijn naar de gesnorde oprichter van het merk zelf. Zoals steeds vaker te zien is, heeft het stuur meer sweep (de hoek die het stuur maakt op de posities waar de handen het stuur omklemmen), waarmee een ontspannen, minder gedwongen houding op de fiets wordt nagestreefd. Met een hoek van 10 graden is dat twee keer zoveel sweep als bij de traditionele flatbars uit het Ritchey gamma. Door de extra grote hoek zou de positie van de handvatten meer in de richting van de berijder verplaatsen ten opzichte van een gewone flatbar. Dat effect wordt echter geëlimineerd door de sprong die het stuur naar voren maakt. Daardoor hoeft geen langere – en zwaardere – stuurpen te worden gemonteerd. Met het gewicht van de 10D zit het sowieso wel snor: met een breedte van 62 centimeter legde de door ons geteste Superlogic versie 130 gram op de weegschaal.
Extreem breed is het stuur niet, op uitdagende snelle stukken singletrack voelt de greep op het stuur goed aan en is het lekker direct maar gecontroleerd sturen. Tijdens klimmen of tussensprints uit het zadel komt het stuur wel wat smal over en ben je snel geneigd om je handen wat verder uit elkaar te plaatsen. Dit kan echter ook te maken hebben met de lange armen van de testpersoon, die gewend is aan het formaat van vrachtwagensturen van vóór de uitvinding van stuurbekrachtiging. Stuurbreedte blijft een heikel en vooral persoonlijk onderwerp. Het dempend vermogen van 10D flat is verder prima in orde terwijl het stuur eerder stijf dan flexibel aanvoelt.
De 10D flat is in vier versies leverbaar, variërend van double butted aluminium tot lichtgewicht Carbon. Wij testten de high end
Tekst & foto's: Pieter d'Haens
