Toch maar is mijn fietsje hier op dp zetten.
Het begon met een frame dat ik kreeg van iemand die het anders zou weggooien. Een lekker gecorrodeerd generic alu mtb frame.
Aangezien ik toen nog helemaal in mijn polijst/bling fase zat ( nog steeds een beetje) dacht ik: waarom hier niet een superbling singlespeed fietsje van gemaakt?
Eerst naafjes scoren. Op MP voor 10 euro een mooi 7 speed LX setje gevonden. Velgen moeten ook bling zijn natuurlijk, maar waar vind je die in 559? Rigida DP18 zijn helemaal mooi, maar alleen in 622 of 650. De DP2000 is een MTB velg met een mooi hoog profiel en lekker veel oppervlak om te blingen, maar....grote maar. ze zijn in de zilveren versie geanodiseerd en in de zwarte versie gepoedercoat. Ik kon alleen in 32 gaats een zwarte en een zilveren vinden.
Dus de-anodiseren was het devies. Men neme een lekbak voor een wasmachine, giet er voldoende warm water in om een velg in onder te dompelen en vervolgens voege men toe voldoende gootsteenontstopperkorrels ( leuk woord voor scrabbel).
Wees ontzettend voorzichtig met dit spul want het is enorm corrosief en bijt de vellen van je handen ( of erger) Ik droeg: een veiligheidsbril, schoonmaakhandschoenen, een oude lange spijkerbroek en een oud vest met lange mouwen zodat mijn huid niet blootgesteld was. En ik deed het in de open lucht.
Vervolgens een kwartier tot een half uur laten borrelen, velg eruit en goed afspoelen onder de douche, anders gaat het proces nog een tijd door en valt je velg uit elkaar terwijl je fluitend op je fietsje zit.
En dan het allerergste rotwerk wat er bestaat, maar waar ik een vreemde voorliefde voor heb ontwikkeld: polijsten. Lappenschijf en polijstmiddel (blauw) in een gewone boormachine en polijsten tot je er bij neervalt. Zo heb ik ook de andere velg gedaan, maar die was dus gecoat en niet geanodiseerd, dus de coating heb ik er met een dremel zo voorzichtig mogelijk afgeslepen ( nog veeeeeeeel viezer werk!)
Alle delen inclusief frame zijn gepolijst. Eigenlijk slaat het helemaal nergens op, maar toen ik eenmaal bezig was, moest alles bling natuurlijk.
Het achterwiel heb ik twisted gespaakt, gewoon omdat ik dat nog nooit had gedaan en dacht dat het er leuk uit zou zien ( valt achteraf tegen) het voorwiel is een variant op de crow's foot voor 32 spaaks wielen. Een groep van drie spaken waarvan twee gekruist en de middelste radiaal, vervolgens 1 radiale spaak en dan weer een groep van drie etc.
Handvatten en pedalen zijn lelijk en gaan nog vervangen worden, maar het was wat ik had liggen. Naaf op de DIY methode uitgespacerd met een 16 T dx kransje in lijn met een jawel, gedeanodiseerd en gepolijst LX 44t buitenblad. Another Doofer om de PC-48 te spannen.
Voorvork is een Cannondale P-bone, gestript, geschuurd en gepolijst.
Banden. Had eerst de Michelin XC road slicks erop, maar die rijden voor geen meter. De voorband gaf bij het eerste teken van een serieuze hellingshoek een zeer onheilspellend gekreun en gepiep te horen, ook als ik hem goed op druk had. Ik kon er maar niet aan wennen, dus dan maar de 60 mm Big Apples erop. Vind ze nog beter staan ook.
Al met al een geinig fietsje dat uiteindelijk voor niet veel meer geschikt is dan even snel een boodschapje doen en een beetje aandacht trekken.
En het heeft me niet veel gekost, alleen heel veel tijd!
