Dat viel dus zwaar tegen. Misschien had ik al mijn kruit al verschoten tijdens het belachelijk snelle rennen, maar toen ik op de SS stapte en 100m gefietst had wist ik het al.
Te groot, te zwaar en nog 20km en 900m tegaan
Gek genoeg kreeg ik hem wel rond. Ik hoefde maar 2x 5meter van de fiets. Zelfs door mul zand langs een meertje, waar de meesten liepen, kon ik blijven fietsen (achter SuperMoto 2.35 en voor RacingRalph 2.4), zij het met al het gewicht op de pedalen en een riante 2km/h.
Ook door het bos vervloekte ik mijn keuze. Continue moest ik gaan staan op de pedalen om weer iets van snelheid te krijgen. Ik ben 21km lang niet boven de 60 omwentelingen per minuut geweest.
Gelukkig heb ik een compleet spierverzorgingspakket gewonnen en kan ik de krampen wegmasseren.
Volgende week hetzelfde liedje, een RBR in Noordwijk. En omdat ik eigenwijs ben, laat ik de 44x18 zitten en bid elke avond voor zw-wind.
"dat kan toch niet, op 1 versnelling?". Ik vertelde ze maar niet dat 1 versnelling wel kan, maar 1 looptempo, namelijk het mijne, beter niet kan.
Laten we zeggen dat ik meer kon inhalen dan andersom. 44x18 was heerlijk vandaag. Nergens aan denken, alleen maar stoempen-stoempen-stoempen. Je bent tijdens het fietsen echt helderder van geest. Jammer alleen dat je een Run-Bike-Run niet kan winnen met sterk fietsen, maar altijd zal verliezen door zwak lopen. 
Wel door 500 man ingehaald en 10minuten verloren.
